ขึ้นสนิม หมายถึง ก. ฝืด, ไม่คล่อง, เช่น ความรู้ขึ้นสนิมหมดแล้ว.
ก. นิยมมาก เช่น เขาชอบกีฬาจนขึ้นสมอง.
ก. เทียบเสียงเครื่องดนตรีที่มีสาย.
ก. ออกเสียงดังด้วยความโกรธ; เทียบเสียงเครื่องดนตรี.
ก. มีชื่อเสียง, เด่น.
น. เรียกข้าวที่หุงแล้วพองตัวมากกว่าข้าวธรรมดาว่าข้าวขึ้นหม้อ. ว. โดยปริยายหมายความว่า มีผลประโยชน์รวดเร็วมากผิดปรกติ,โดดเด่น, เป็นที่โปรดปราน, โชคดี.
ก. ลอบขึ้นห้องหญิงเพื่อการชู้สาว.
(ปาก) ก. เก็บไว้โดยไม่ได้ใช้ประโยชน์; ขึ้นคาน.